Het bedrijf is een microkosmos van houding en communicatie, veeleisend op het gebied van relaties. Leider, manager, medewerker... we moeten allemaal ons spreken onder de knie krijgen om onze legitimiteit te vestigen en het vertrouwen van onze medewerkers en hun leden te winnen.als wij.
Weten hoe je je ideeën moet uitspreken en verdedigen terwijl je open blijft, is een kunst. Lezing, presentatie, interview, verkoop... alle verbale uitwisselingssituaties vereisen beheersing van deze vaardigheid. Complex en vaak subtiel: je mening uiten is de ultieme troef voor vreedzame en constructieve professionele relaties.
Maar wees gerust: het is niet aangeboren, het kan worden geleerd en eraan gewerkt!
Tussen natuurlijkheid, strategie en improvisatie vereist het zowel knowhow als interpersoonlijke vaardigheden die nodig zijn om een zekere legitimiteit, zelfs autoriteit, onder uw collega's te garanderen. Grégoire Tournon, communicatie-expert, onthult de essentiële punten van waakzaamheid voor succesvol assertief spreken.
Spreken: een kwestie van overtuiging
Een goede spreker is een spreker die overtuigd is van wat hij zegt of verkondigt. Het eerste principe dat u moet toepassen om uw toespraak te laten slagen, is daarom standvastig te zijn in uw overtuigingen en tegelijkertijd flexibel te zijn in de vorm. Het kan inderdaad geen kwestie zijn van het opleggen van een mening, maar van het delen van een idee. Om overtuigend te zijn, moet je zelf overtuigd zijn. Als je niet in je boodschap gelooft, kan dat zichtbaar zijn!
Wees assertief
Je uitspreken is nooit eenzijdig. En dit, zelfs in de context van een toespraak, in tegenstelling tot wat men zou kunnen geloven. Enerzijds omdat elke toespraak impliceert dat er rekening gehouden wordt met het publiek. Aan de andere kant omdat dit publiek recht op antwoord heeft. Vanaf dat moment is het de bedoeling om uw standpunt te uiten met respect voor anderen. Je moet ook rekening houden met het publiek: zij zijn het die na jouw interventie moeten worden “getransformeerd”.
En dat is het hele principe van assertiviteit: wees duidelijk in uw boodschap en standvastig in uw standpunten, terwijl u niet vergeet dat het publiek zijn plaats heeft. Door zijn houding, zijn gebaren, ... laat de spreker zien dat hij open en aandachtig is, bereid om het standpunt van anderen te begrijpen, zelfs in het geval van protesterende woorden. Het doel is immers niet om een standpunt op te leggen, maar uiteindelijk om een gemeenschappelijke oplossing te vinden en gerust te stellen.
Enkele belangrijke principes
Voor assertieve spraak moet je dus een paar eenvoudige praktijken in gedachten houden:
- Verdeel uw blik over het hele publiek of de gesprekspartners
- Besteed aandacht aan het paraverbale en non-verbale (gebaren, stem, positie, enz.)
- Oefen actief luisteren
- Scheid feiten van meningen
Aarzel vooraf niet om jezelf te repeteren en te filmen.
Als algemene regel geldt dat assertief spreken goed gaat als je empathie toont voor je publiek en als je een mogelijke tussenkomst van iemand uit het publiek niet negeert. Wat je vooral moet vermijden, is dat je de draad van je boodschap kwijtraakt. Reageer daarom direct kort of noteer de opmerking en kom er op het juiste moment op terug. Samenvattend: je luistert, je begrijpt, je neemt nota, maar je gaat door.
Maar het beste is nog steeds om aan het begin van je interventie de regels aan te geven: “Als je vragen hebt, zal ik ze aan het einde beantwoorden”.
Opleiding: Communicatie, beter gebruik van lichamelijke expressie
Structureer uw toespraak
Je hebt nu de sleutels in handen om een legitieme sprekerhouding aan te nemen. Om deze legitimiteit te behouden, moet u zich niet laten destabiliseren.
Hoe meer u aan uw spreken werkt, hoe minder interventies, bezwaren en andere gevaren u zullen storen. Het is daarom essentieel om zowel je boodschap als je spreektijd te structureren, zodat je de rollen (wie spreekt en wanneer) verdeelt en draagvlak krijgt van je publiek.
Stappen:
- Een haak om de interesse van het publiek te wekken
- Een herinnering aan wat ertoe leidt dat u zich uitspreekt
- Een samenvatting van de verschillende onderdelen van uw interventie
- Enkele voorbeelden van bezwaren om te anticiperen op en te temperen die van de minder overtuigden
- Argumenten die uw boodschap ondersteunen
- Voorbeelden die resoneren met uw publiek
- Een herformulering ter verduidelijking
- Een conclusie om indruk te maken
De plaats van het publiek
De stem van het publiek is nodig om ideeën naar voren te brengen of ervoor te zorgen dat ze zich aan de boodschap houden. U moet echter de leider blijven in uw spreken: het is aan u om de tijdstippen voor discussies aan te geven. Het publiek kan ingrijpen op het moment dat het gebeurt (hiervoor moet je heel goed voorbereid zijn), of op het einde. De tweede oplossing heeft verschillende voordelen:
- Geen destabilisatie terwijl u spreekt
- Gedurende de gehele oefening behoudt u de controle over het spel
- U heeft de mogelijkheid om tijdens uw toespraak bepaalde reacties op veelvoorkomende bezwaren te integreren
Opleiding: Een effectieve presentatie maken
Spreken: de omgeving begrijpen om het spel onder de knie te krijgen
Spreken dat werkt, is spreken dat ruimte laat voor interactie. Dit is waar we het over hebben improvisatie. En voor gecontroleerde improvisatie moet je werken aan twee elementen waarover je geen controle hebt: spontane interventies en de omgeving.
Rekening houden met je publiek is meer dan alleen maar naar ze kijken of met ze praten. Het publiek is de hele omgeving waarin de toespraak plaatsvindt en waaruit deze bestaat.
- Wat interesseert hem?
- Waarom zijn de deelnemers hier, wat willen ze leren?
- In welke setting vindt het evenement plaats?
- Waar vindt het spreken plaats?
Gewapend met deze elementen kunt u vervolgens uw boodschap moduleren en een monoloog vermijden. De verhalen en terzijdes die je integreert, afhankelijk van het publiek, zijn als een spel dat je spreken spontaner maakt. Dit geeft meer authenticiteit aan uw toespraak en dus meer legitimiteit.
Interventies: gecontroleerde improvisatie
Je hebt de rollen en spreektijden verdeeld: jij bent de meester van het spel. Je bent echter geen waarzegger en hebt niet alles in de hand bij een interventie. Het belangrijkste is om te communiceren en tegelijkertijd de rode draad van uw bericht te behouden.
Twee principes om te onthouden:
1/ Ontken nooit anderen
Houd inderdaad rekening met de spreker en reageer daarop. Bijvoorbeeld: “Ik begrijp wat je zegt, maar ik ben het er niet mee eens. Kunnen we er later over praten? » of simpelweg “We komen hier later op terug”. Met andere woorden: sluit nooit de deur voor discussie, en zeker niet als er sprake is van tegenstrijdigheid.
2/ Ervaar bezwaren niet als persoonlijke aanvallen
Bovendien moet u zich bewust worden van de emoties die de interventie oproept, zonder te overdrijven.
Met een paar simpele reflexen is het altijd mogelijk om de controle over je spreken te behouden, ondanks (al dan niet verwachte) bezwaren.
Voorbeelden:
- Haal diep adem en neem de tijd voordat je reageert
- Geef de gesprekspartner de kans om tot het einde van zijn bezwaar te komen, zonder hem te onderbreken
- Om ernaar te kijken
- Reageer op hem met een repliek (humor, tegenaanval, ironie, spot, enz.)
- Antwoord ‘Ik kom er wel achter’ in plaats van ‘Ik weet het niet’
Reageren op bezwaren
Het voorbereiden van je toespraak betekent ook dat je tegenargumenten voorbereidt op de bezwaren die je verwacht. Met andere woorden: de meest voorkomende standpunten en andere vervelende vragen. Dit is een speciaal geval van ingrijpen, omdat het bezwaar, als het ter goeder trouw gebeurt, ook een pure poging tot destabilisatie kan zijn. En aangezien we onszelf nooit mogen laten destabiliseren of een bezwaar mogen negeren, moeten we het daarom deconstrueren.
Deconstrueer een bezwaar in drie stappen:
1/ Vraag om details
Dit is nuttig voor het ontmaskeren van bedrog of boosaardigheid, of zelfs voor het testen van de kwade trouw van de bezwaarmaker: “Wat bedoel je? ”, “Waarom is dit een probleem? »…
2/Herformuleer om er zeker van te zijn dat u het goed begrijpt
“Als ik het goed heb begrepen…”, “Samenvattend….”.
3/ Zoek naar bevestiging
“Zijn wij het eens?” »
U moet absoluut stoppen met dit bezwaarproces, anders loopt u het risico de draad kwijt te raken. Het bezwaar moet echter, net als de eenvoudige vraag, worden benadrukt. Reageer dus meteen als je het antwoord hebt, of beëindig het diplomatiek (‘genoteerd, maar ik ben het er niet mee eens’) en ga verder. Op deze manier heeft het debat geen tijd of ruimte om te ontstaan.
Opleiding: Spreken en slagen in spreken in het openbaar
Met andere woorden, het beheersen van uw spraak betekent weten hoe u zich kunt aanpassen aan uw omgeving. Om legitimiteit te verkrijgen of te garanderen, moet je jongleren met de mechanismen van improvisatie, repliek en het verzamelen van informatie over de omgeving waarin je spreekt. Legitimiteit is de eerste stap om anderen uw ideeën te laten steunen!
