Het bedrijf is een microkosmos van houdingen en communicatie, die veeleisend is op het gebied van interpersoonlijke vaardigheden. Directeuren, managers, werknemers... we moeten allemaal onze manier van spreken beheersen om onze legitimiteit te vestigen en het vertrouwen van onze werknemers en hun loyaliteit te winnen.als wij.
Weten hoe je moet spreken en je ideeën moet laten gelden terwijl je open blijft, is een hele kunst. Lezingen, presentaties, interviews, verkoop... alle verbale uitwisselingen vereisen beheersing van deze vaardigheid. Spreken is complex en vaak subtiel en is de ultieme troef voor kalme en constructieve professionele relaties.
Maar maak je geen zorgen: het is niet aangeboren, je kunt het leren en eraan werken!
Ergens tussen natuurlijkheid, strategie en improvisatie in, vereist het zowel knowhow als interpersoonlijke vaardigheden, die allemaal nodig zijn om ervoor te zorgen dat je een zekere legitimiteit, en zelfs autoriteit, hebt bij je collega's. Grégoire Tournon, communicatiedeskundige, onthult de essentiële punten waarmee je rekening moet houden als je assertief en succesvol wilt spreken.
Spreken: een kwestie van overtuiging
Een goede spreker is iemand die overtuigd is van wat hij zegt of aankondigt. Het eerste principe dat je moet toepassen als je van je toespraak een succes wilt maken, is om standvastig te zijn in je overtuigingen en tegelijkertijd flexibel te zijn in de vorm die je aanneemt. Er mag geen sprake zijn van het opdringen van een mening, maar eerder van het delen van ideeën. Je moet zelf overtuigd zijn om overtuigend te zijn. Als je niet in je boodschap gelooft, zal je dat waarschijnlijk merken!
Assertief zijn
Spreken is nooit eenzijdig. Zelfs niet in de context van een toespraak, in tegenstelling tot wat je zou denken. Enerzijds omdat je bij elke toespraak rekening moet houden met het publiek. Anderzijds omdat het publiek recht heeft op weerwoord. Het doel is dus om je standpunt uit te drukken met respect voor anderen. Je moet ook rekening houden met het publiek: zij zijn het die "getransformeerd" moeten worden na je toespraak.
En daar gaat het om bij assertiviteit: wees duidelijk in je boodschap, standvastig in je standpunten, en vergeet niet dat het publiek zijn plaats heeft. Door zijn houding, lichaamstaal, enz. laat de spreker zien dat hij open staat en bereid is om te luisteren, bereid om het standpunt van anderen te begrijpen, zelfs als hij het er niet mee eens is. Het doel is niet om een standpunt op te leggen, maar om een gezamenlijke oplossing te vinden en gerust te stellen.
Opleiding: Assertiviteit en assertiviteitstraining
Enkele belangrijke principes
Om assertief te kunnen spreken, moet je dus een paar eenvoudige dingen in gedachten houden:
- Verdeel je blik over het hele publiek of de mensen tot wie je spreekt
- Besteed aandacht aan paraverbal en non-verbale communicatie (gebaren, stem, houding...)
- Actief luisteren oefenen
- Scheid feiten van meningen
Aarzel niet om van tevoren te repeteren en jezelf te filmen.
Als algemene regel geldt dat assertieve toespraken goed gaan als je empathie toont voor je publiek en als je de mogelijkheid dat iemand in het publiek tussenbeide komt niet negeert. Het belangrijkste om te voorkomen is dat je de draad van je bericht kwijtraakt. Je moet dus meteen kort reageren of de opmerking noteren en erop terugkomen wanneer de tijd rijp is. Kortom: je luistert, je begrijpt, je noteert, maar je gaat door.
Maar het beste is om de regels aan het begin van je toespraak te noemen: "Als je vragen hebt, beantwoord ik ze aan het einde".
Opleiding: Communicatie, beter gebruik van lichamelijke expressie
Structureer uw toespraak
Je hebt nu de sleutels in handen om een legitieme houding aan te nemen bij het spreken in het openbaar. Om deze legitimiteit te behouden, moet je jezelf niet laten destabiliseren.
Hoe meer je het spreken hebt geoefend, hoe minder je gestoord zult worden door interventies, bezwaren en andere gevaren. Het is daarom essentieel om zowel je boodschap als je spreektijd te structureren om de rollen te verdelen (wie spreekt wanneer) en je publiek aan boord te krijgen.
De stappen :
- Een haakje om de interesse van het publiek te wekken
- Een herinnering aan de redenen om je mond open te doen
- Een samenvatting van de verschillende onderdelen van je toespraak
- Een paar voorbeelden van bezwaren om die van de minder overtuigden te voorkomen en te temperen
- Argumenten die uw boodschap ondersteunen
- Voorbeelden die resoneren met uw publiek
- Een herformulering ter verduidelijking
- Een conclusie om indruk te maken
De plaats van het publiek
Je hebt het publiek nodig om te spreken om je ideeën naar voren te brengen of om ervoor te zorgen dat ze zich aansluiten bij je boodschap. Toch moet jij de leider van je toespraak blijven: het is aan jou om de tijdstippen voor discussie aan te geven. Ofwel kan het publiek tussenbeide komen terwijl je bezig bent (hiervoor moet je heel goed voorbereid zijn), ofwel aan het einde. De tweede oplossing heeft verschillende voordelen:
- Geen destabilisatie tijdens je toespraak
- Je blijft de hele oefening onder controle
- Je kunt bepaalde antwoorden op veelvoorkomende bezwaren opnemen wanneer je spreekt
Opleiding: Een effectieve presentatie maken
Spreken: de omgeving begrijpen om het spel te beheersen
Spreken dat werkt is spreken dat ruimte laat voor interactie. Daarom heet het improvisatie. En om improvisatie onder de knie te krijgen, moet je werken aan twee elementen waar je geen controle over hebt: spontane interventies en de omgeving.
Rekening houden met je publiek betekent meer dan alleen naar ze kijken of tegen ze praten. Het publiek is de hele omgeving waarin je spreekt en wat het maakt tot wat het is.
- Wat interesseert hem?
- Waarom zijn de deelnemers hier? Wat willen ze leren?
- Wat is de setting van het evenement?
- Waar spreken mensen?
Gewapend met deze elementen kun je dan je boodschap moduleren en de monoloog vermijden. De verhalen en terzijdes die je verwerkt afhankelijk van het publiek zijn als een spel dat je toespraak spontaner maakt. Dit geeft je toespraak meer authenticiteit en dus meer legitimiteit.
Interventies: gecontroleerde improvisatie
Je hebt de rollen en spreektijden verdeeld: jij bent de meester van het spel. Je bent echter geen gedachtelezer en je kunt niet alles controleren wat er gezegd wordt. Het belangrijkste is om met elkaar te communiceren terwijl je je boodschap helder houdt.
Twee principes om in gedachten te houden:
1/ Ontken nooit anderen
Houd rekening met de spreker en reageer. Bijvoorbeeld: "Ik begrijp wat je zegt, maar ik ben het er niet mee eens. Kunnen we het er later over hebben?" of gewoon "We komen er later op terug". Met andere woorden, sluit nooit de deur voor discussie, en al helemaal niet bij tegenspraak.
2/ Ervaar bezwaren niet als persoonlijke aanvallen
Daarnaast moet je je bewust zijn van de emoties die de interventie oproept, zonder te overreageren.
Met een paar eenvoudige reflexen is het altijd mogelijk om controle te houden over wat je zegt, ondanks bezwaren (of die nu voorzien waren of niet).
Voorbeelden:
- Haal diep adem en neem de tijd voordat je antwoord geeft.
- Laat de andere persoon aan het einde van zijn bezwaar komen zonder hem te onderbreken
- Om ernaar te kijken
- Reageer met repliek (humor, tegenaanval, ironie, spot...)
- Antwoord "Ik zal ernaar kijken" in plaats van "Ik weet het niet".
Reageren op bezwaren
Je voorbereiden om te spreken betekent ook het voorbereiden van tegenargumenten voor de bezwaren die je verwacht. Met andere woorden, de meest voorkomende standpunten en andere irritante vragen. Dit is een speciaal geval van interventie omdat, hoewel het bezwaar te goeder trouw kan zijn, het ook een pure poging kan zijn om te destabiliseren. En omdat we ons nooit mogen laten destabiliseren of een bezwaar mogen negeren, moeten we het deconstrueren.
Deconstrueer een bezwaar in drie stappen:
1/ Vraag naar details
Dit is nuttig om bedrog of kwaadwilligheid te ontmaskeren, of zelfs om de kwade trouw van de bezwaarmaker te testen: "Wat bedoel je?", "Waarom is dit een probleem?
2/Herformuleer om er zeker van te zijn dat u het goed begrijpt
"Als ik het goed begrepen heb...", "Samengevat...".
3/ Zoek naar bevestiging
"Zijn we het eens?"
Het is noodzakelijk dat je dit bezwaarproces stopt, anders loop je het risico dat je de draad kwijtraakt. Bezwaren, net als eenvoudige vragen, moeten echter worden benadrukt. Dus, of je antwoordt meteen als je het antwoord hebt, of je maakt er diplomatiek een einde aan ("het staat genoteerd, maar ik ben het er niet mee eens") en gaat verder met iets anders. Op deze manier is er geen tijd of ruimte voor discussie.
Opleiding: Spreken in het openbaar en succes
Met andere woorden, je toespraak beheersen betekent weten hoe je je moet aanpassen aan je omgeving. Om legitimiteit te krijgen of te behouden, jongleer je met de mechanismen van improvisatie en repliek, en verzamel je informatie over de omgeving waarin je spreekt. Legitimiteit is de eerste stap om anderen achter je ideeën te krijgen!
